නව මුහුණුවරකින්... නව පියවර සමගින්...

හිතවත් මිතුර,

සිනමා කතිකා නමින් ඇරඹුණු මෙම බ්ලොග් අඩවිය පසුගිය කාලය පුරා පළ කර ඇත්තේ සීමිත ලිපි සංඛ්‍යාවකි. එනිසාවෙන් ම මෙම අඩවිය වෙත ප්‍රවේශ වී ඇති පාඨක පිරිස ද එතරම් ඉහළ අගයක් ගෙන නැත. පොරොන්දු වූ පරිදි වඩාත් ශාස්ත්‍රීය ලෙස සිනමාව පිළිබඳ ලියන්නට අවකාශයක් මා වෙත ලැබුණේ ද නැත..

එසේමුත් ලිවීම ප්‍රබල ලෙස ආරම්භ කළ යුතු බැව් පෙනේ. සමාජ හා සංස්කෘතික වපසරිය තුළ විහිද විසිරෙමින් පවතින සෝදාපාළුව දිගින් දිගටම පැවතීම බිහි කරන්නට ඉඩ ඇත්තේ සුන්දර හෙටක් නම් නොවේ. එනිසාම ලිවීම, වඩාත් මැදිහත් ලෙස හා විහිද පැතිරෙන ලෙස ලිවීම අවශ්‍ය බැව් පෙනේ.

එනිසාම මෙම අඩවිය සිනමාවට පමණක් වෙන් නොකොට ඉන් මුදා පුළුල් තලයක ස්ථානගත කරන්නට මම තීරණය කළෙමි. එය සිනමාව, නාට්‍යය, සංගීතය ආදී කලාවන් හා මෙන්ම දේශපාලනය, ආගම, දර්ශනය ආදිය සමග ද හෙට සිට ගණු දෙණු කරනු ඇත. එසේම සිනමා කතිකා ලෙස මෙතෙක් නම් ලද මෙම අඩවිය මෙතැන් පටන් ‘අළු‘ ලෙස නම් දරනු ඇත.

‘අළු‘???

‘අළු‘ සමග මගේ ඇති බැඳීම කුමක් ද? මෙය ‘අළු‘ ලෙස නම් ලැබිය යුත්තේ ඇයි?

මම ‘අළු‘ වී ඇත්තෙක් මි! ඒ මගේ ජීවිතයේ අගනාම යුගයක ය. හැරල්ඩ් පින්ටර්ගේ ‘Ashes to Ashes‘ ‘අළු‘ නමින් අනුවර්තනය කොට සිංහල වේදිකාවට මවිසින් ගෙන ආ යුගයේ මා පමණක් නොව එහි උන් සියල්ලෝම ද දිනපතා අළු වීමු! ඒ නාට්‍යය පුහුණුවට අප දුන් නම ය. නාට්‍යයේ වටපිටාව ඇතුළු සියල්ලටම අප දුන් නම ය. දුරකථනයෙන් කතා කරන්නට ආ කණ්ඩායමේ නළු නිළි කැළට හා සෙස්සන්ට අපි ‘අළු වේවා‘ යි පැතීමු! බැලූ බැල්මට හාස්‍යයක් සේ හැඟුණ ද එහි අභූතරූපී අර්ථ ගණනාවක් අපටම අවබෝධ වන්නට විය. අපි තනමින් සිටින නාට්‍යයෙන් ඔබ්බෙහි වූ විවිධ සමාජ තල ගණනාවක් පිළිබඳ ඉඟි ඒ වදනෙහි විය.

‘අළු‘ !!! ඒ නම් කදිම නමකි!

යාපනය පුස්තකාලය ගිනි ගෙන ඉතිරි වූ, දළදා මාළිගාවේ බෝම්බය පුපුරා හැළීමෙන් පසු ඉතිරි වූ භෞතික ‘අළු‘වලට මෙන්ම දශක ගණනාවක යුධ ගිනි දැල් නිවුණු පසු ඉතිරි වන නොපෙනෙන ‘අළු‘ වලටද ආවේණික ගුණ ඇත. කළු සිට සුදු දෙසට ගමන් කරද්දී හමුවන වර්‍ණය වන ‘අළු‘ කළුත් නැති සුදුත් නැති මැද අපට පෙන්වයි. සියල්ල ‘අළු‘ වී යනු දකින්නට අපි කිසිසේත් කැමති නැත. එහෙත් අපට දකින්නට සිදුවන්නට ඉඩ ඇත්තේ ද එයම ය.

එනිසාම ‘අළු‘ වන්නට මත්තෙන් ලිවිය යුතු ය. ෆීනික්ස් පක්ෂියා ‘අළු‘ මතින් නොව ‘අළු‘වලට පෙර කැඳවිය යුතු ය.

අළු

ඒ නම් කදිම නමකි!! එය බලාපොරොත්තුවේ පැහැයයි!